تأثیر محل گره چاهک بر کارآیی شبکه های حسگر بی سیم با در نظر گرفتن مسیریابی خوشه بندی و نظریه نمونه برداری فشرده

شبکه حسگر بی سیم متشکل از تعداد زیادی گره های حسگر است که در یک محیط به طور گسترده پخش شده و به جمع آوری اطلاعات می پردازند. از جمله چالش های اساسی در این شبکه ها، کاهش تعداد ارسال ها و درنتیجه، افزایش طول عمر شبکه می باشد. یکی از ایده های مطرح به منظور افزایش طول عمر شبکه، مسئله کنترل موقعیت گره چاهک می باشد. محل این گره، نقش به سزایی در بهبود توازن بار شبکه ایفا می کند. اهمیت این موضوع تا حدی است که امروزه از گره های چاهک متحرک در شبکه های حسگر بی سیم استفاده می شود. در کنار این مهم، نظریه نمونه برداری فشرده نیز به شکل چشمگیری منجر به کاهش تعداد ارسال های داده در این شبکه ها می شود. در این مقاله، از روش نمونه برداری فشرده پیوندی به همراه مسیریابی مبتنی بر خوشه بندی استفاده می گردد. با استفاده از مدل مرسوم شبکه های حسگر بی سیم به بررسی اثر تغییر محل گره چاهک بر تعداد ارسال ها و کارآیی شبکه پرداخته می شود. برای تحقق این هدف، در پنج حالت مختلف، فرمول محاسبه تعداد کل ارسال ها به دست می آید. در نظر گرفتن حالت های مطرح شده، جهت یافتن بهترین محل برای گره چاهک از نظر تعداد ارسال ها و میزان مصرف انرژی در شبکه حسگر است. با توجه به مدل مصرف انرژی رادیویی مرتبه اول در شبکه های حسگر بی سیم، کاهش حجم داده ارسالی، میزان مصرف انرژی را نیز کاهش و طول عمر شبکه را افزایش خواهد داد.